Ik sprak mamma over skype en die zei, Marloes je moet wel je blog bijhouden, mensen volgen jullie en vinden het leuk om te lezen wat jullie meemaken. Ik zei hmm ja maar ik maak niet zoveel mee, alles is heel gewoon en s'avonds inbed zat ik erover na te denken. Mijn dagen zijn eigelijk helemaal niet normaal, maar dingen worden zo snel normaal.

Elke dag is er wel weer wat verdwenen of gestolen. Elke dag zie ik wel weer een slang en elke dag haalt er wel weer iemand het bloed onder mn nagels vandaan. Oja en elke dag genees ik iemand van ‘malaria' met mijn geheime super medicijnen (multivitamine doet hier wonderen).

Dus hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik me bewust word dat ik dit nooit meer ga vergeten.

Van de week werden Danny en ik wakker gemaakt door 2 jongens uit de bediening. Rudolfo was ziek. Hun conclusie, hij had malaria (verrassend) Rudolfo kwam aangestrompeld. Dik ingepakt, muts op. Kreeg het bloedheet door alleen naar hem te kijken. Ik heb zn koorts gemeten en hij had 38graden. Genoeg om de dokter op te zoeken. Danny heeft hem gebracht. Daar vroeg de dokter, wat denk je dat je hebt. Malaria. Hier heb je malariapillen. Ja zo werkt de dokter hier in Mozambique. Rudolfo was zo vreselijk ziek dat hij niet meer in staat was om te lopen en hij besloot op de grond te gaan liggen naast de auto.

Terwijl Danny bij de kliniek was werd hij erop gewezen dat er die dag gratis vaccinatie was tegen de olifantenziekte. Vergroeiingen van ledematen door een parasiet. Dat komt hier erg veel voor. Danny zegt, ik weet niet, maar ik heb het gewoon genomen, je weet maar nooit. Toen besloten we dat al het personeel ook moest gaan, we hebben de tractor erbij gehaald iedereen in de laadkar geladen, op naar de kliniek. Ze vonden het zo geweldig dat ook ik die pillen nam. Goed initiatief van de overheid om gratis te vaccineren. Hier bij Nuarro zijn al zo'n 5 mensen die de olifantenziekte hebben.

De werknemers waren zo dankbaar en vonden het een geweldig uitje haha leek wel een schoolreisje, iedereen was blij als een klein kind.

Volgende dag treffen we een fluitende Rudolfo aan in het restaurant. Malaria was weg en hij voelde zich supergoed. Hahaha

Elke avond lig ik in bed en hoor ik geknisper in ons rieten dak.We hebben de jongens van het onderhoud eens ernaar laten kijken en ons dak werd opgegeten door termieten. 3 dagen laten was het dak zo goed als weg! Mocht er een regenbui komen dan zouden we de volle laag krijgen. Vandaag word ons dak vernieuwd.

Crissy is weggegaan voor een duikcursus in Zuid-afrika en Danny en ik zijn alleen op de lodge. Heerlijk!

Crissy heeft aan haar activiteitencentrum gevraagd of zijn voor haar honden willen zorgen. 2 volwassen en 3 puppy's. Danny en ik gingen de boel ff checken. Ik wist niet wat ik zag... De puppy's zitten vol (en dan bedoel ik ook echt VOL) met teken, vieze oren en vlooien. Danny en ik hebben een bakje met alcohol erbij gepakt, pincet, wattenstaafjes en een badje van water met teatree oil. Zo'n 2 uur zijn we bezig geweest de puppy's teekvrij en schoon te krijgen. We vonden bij elk hondje zo'n 20 teken. De oortjes helemaal vol en veel tussen de teentjes. Nu checken we ze elke dag en zit er af en toe een enkele. Mensen die me goed kennen weten dat ik nogal een zwak heb voor hondjes. Ik kan hier gewoon niet bij. Het maakt me zo boos, maar dit is natuurlijk nog niet alles. Gister komt 1 van de jongens van het activiteitencentrum naar ons toe en zegt dat er geen eten is voor de honden alleen rijst. Of wij geld konden geven om vis te kopen. Ik was des duivels. Crissy mag zo blij zijn dat ze niet in de buurt is! Natuurlijk hebben we vis gekocht, ik ga niet de hondjes laten uithongeren omdat iemand te beroerd is om ervoor te zorgen.

Ooh het spannendste van afgelopen week ben ik nog vergeten! Danny ging even een handdoek pakken uit de berging en ik stond in ons hutje. Hoor ik ineens. LOES!!! Er staat een cobra op me te spugen!!!! Ik schrok me werkelijk waar het leplazerus . Ik ren naar de berging. Staat Danny heel droog, ja er was een cobra en ik zag hem niet, hij spuugde op me en is achter de vrieskist gegaan. Ik helemaal over de zeik hahaha. Komt de guard aanlopen op zn blote voeten met een stok en mept die slang dood. Die mensen zijn zo stoer! Danny z'n schrik kwam later pas. Hij vind slangen nu niet meer zo leuk en is nogal schrikachtig als er iets beweegt in de bosjes. Met nogal schrikachtig bedoel ik dat hij rustig 2 meter in de lucht vliegt en ik een halve hartstilstand krijg! En er vervolgens een klein hagedisje uit de bosjes komt lopen!

Nog iets heerlijks hier in de bush. Spinnen! Oke dit is echt een horrorverhaal. Danny zegt altijd, Loes die beesten zitten echt niet op jouw te wachten en zo probeer ik het vol te houden hier in de bush en dat lukt aardig. Maar er is een spinsoort hier. De rainspider. Hij komt tevoorschijn om een uurtje of 9 s'avonds. Voornamelijk wanneer het dus heeft geregend. Hij is ongeveer 7 bij 7 cm met 2 enorme voorpoten. En deze spinnen rennen op je af!!! Dus als je s'avonds loopt komen ze waarschijnlijk af op de trilling van de grond en rennen er van alle kanten af op je voeten. OMG! Je weet precies waar ik ben op dat moment, want ik gil moord en brand en ik ben dan degene die meters in de lucht vliegt!!!

Dann en ik zijn zo blij als we op de bank kunnen liggen, als we naar de Albert heijn kunnen en gewoon kunnen rondlopen op blote voeten! Maar dit gaan we ZOOOOO missen!!! Nog 11 nachtjes te gaan en dan vliegen we naar Nairobi!