bijna home sweet home

Vandaag ons laatste dagje. We zijn alweer in Delhi.

Na mijn laatste verhaaltje zijn we de volgende ochtend de berg afgegaan en zijn we naar dehra dun gegaan, een stad aan de voet van de bergen. Daar zijn we gaan slapen in een tibetaanse gemeenschap. Dehra dun ligt namelijk niet zo ver van de tibetaanse grens. In de gesloten gemeenschap stond een levensgrote budha en een enorme stupa (tempel) Ook is de Dalai lama hier meerdere malen geweest. Super mooi en tibetanen zijn hele vriendelijke, rustige, schone mensen. Dus het was alsof we eventjes india uit waren! De volgende ochtend zijn we met de bus richting Delhi gegaan. Pff dat was een 7 uur in een gare bus, met een hele slechte weg. Het eerste wat opviel was hoe je een grote dikke smogwolk inreed, ongeveer vanaf 40 km van Delhi vandaan. En die wolk werd alleen maar dikker naarmate we dichter bij Delhi komen. De smog is hier echt niet normaal!

Vandaag gaan we Delhi nog even in en dan zit het erop!

Willen we graag naar naar huis JA!

Was India wat we ervan verwachtte JA!

Was het de moeite waard JA, dat wel!

Dit is mijn mening over India, ik zeg nietdat het zo is, maar zo hebben wij het ervaren.

Het is vies. En vies is een understatement. Het is walgelijk! Maar je leert er op 1 of andere manier wel mee omgaan. Wij vinden de mensen niet leuk. Totaal anders dan zuid oost azie. Alles draait om geld en nog meer geld. Als toerist heb je het goed in india. Je staat bovenaan en dat kan je merken want je lijkt wel de koningin. Maar hoe kunnen deze mensen leven in zo'n samenleving. Er liggen mensen dood te gaan op straat! Overal liggen uitwerpselen en andere vieze dingen. Dieren zijn ziek en gewond en strompelen over straat. Dit is maar een gedeelte van de Indiaanse samenleving. Een ander deel heeft i phones. Laptops en zijn super modern. Hoe kan je je ogen sluiten voor zoveel leed? Ik kan dat niet en ik wil dat ook niet.

Ik vind het hindoeisme een mooi geloof. Maar in dit land word het geloof ontzettend misbruikt. Mensen leven voor de buitenwereld. Uiterlijk vertoon. Alles draait wederom om geld. Laten zien hoeveel je hebt. Zogenaamd een goede hindoe zijn, maar absoluut niet zorgen voor je medemens. Ik denk niet dat geloof op die manier bedoeld is toch? Toch zijn er wel oprechte Indiers, mensen die 1 zijn met hun geloof, maar helaas hebben wij er maar een enkele mogen ontmoeten.

Ik zou toch wel nog een keer naar India willen, misschien het oosten of het zuiden. Het is een fascinerend land ondanks al het onmenselijke.

Zie jullie thuis!!

een update!

Momenteel zijn we in Missouri op +/- 2000m hoogte. We hebben uitzicht op de sneeuwtoppen van de himalaya. Heel ander India! Is wel koud! We moeten gewoon lange mouwen aan!

Vanuit Varanassi zijn we met de trein dus naar Haridwar gegaan. Danny had me overgehaald om een klasse lager te nemen in de trein. Slaapklasse zonder airco. Dit was stukken goedkoper dan airco en met airco vinden we toch maar koud. Oh mijn hemel... ik kwam de coupe in....mn ogen liepen alweer vol met tranen... wat was het vies. De bedden de muren...kakkerlakken en een vreselijke urinelucht.. Danny gaf me even ‘de look’ van je gaat niet zitten janken. Het waren 18 lange uren... Aangekomen in Haridwar hebben we een hotelletje gezocht. Was oke, maar Dann vertelde achteraf dat mn grote vienden (kakkerlakken) er ook liepen, maar ik had ze gelukkig niet gezien.

In Haridwar hebben we een beetje rondgelopen. Tempels bezocht en Sávonds gingen we kijken bij de punjab. Ik weet niet helemaal precies hoe of wat, maar het is een ritueel waarbij ze de goden eren. Dit gebeurd aan de ganges (de heilige rivier) dit ritueel is elke avond, en het is druk!!! Overal zitten en staan mensen. Wij gingen er ergens tussen staan en bleven rustig wachten. Uiteindelijk begint het ritueel en gaan monniken een ceremonie uitvoeren. Het was net of Madonna aan het optreden was. Iedereen werd histerisch, ging staan en toen gingen ze doen waar Indiers het beste in zijn! Duwen!!! Iedereen gaat duwen! 30 jaar , 50 jaar, 90 jaar!! Daarna word het rellen! Een ajaxwedstrijd is er niets bij! Danny dacht dat ie bij Ajax- Feijenoord was en wilde al beginnen te zingen en stenen gooien haha. Maar even serieus, deze mensen zijn bij een religieuse ceremonie, die elke avond word gehouden, waar deze mensen hun goden komen bedanken en dan gaan massaal rellen. Danny en ik kregen een beetje de slappe lach en toen zijn we maar weg gegaan. We gingen wat eten. Ik liep naar binnen bij een klein straatrestaurantje, zag er wel ok uit. We kregen de kaart en bestelde eten. Vervolgens zie ik ze opeens weer.... kakkerlakken! Dann zegt kijk eens in de keuken.Oh hemel, honderden...nee duizenden. Op de tafel, op de muur, overal.... Maar we hebben er wel gewoon gegeten en het eten was goed.

Volgende ochtend zijn we naar Rishikesh gegaan. Ik had daar heel erg zin in, omdat het de stad is waar alle yoga ashrams zitten en ik wilde dat wel eens zien. Nou van alle hippies die we hadden gezien. Was dit toch wel het hoogtepunt. Ik stel voor om er een tv programma van te maken. Hippie in de hood. Je hebt er de echte, die uit de jaren 70 zijn blijven steken en je hebt de wanna be’s. Die denken als ik een ali babba broek aandoe, mn haar niet meer kam en op blote voeten loop (wat in india echt te goor voor woorden is, want overal ligt stront) dan hoor ik erbij. De 1 zweefde nog hoger dan de ander. Wel leuk, lekker koffietje gehaald bij de coffeeday (india’s coffeecompany) en hippies spotten. We hebben heel veel gewandeld. Door de bergen door de jungle. Was erg leuk om een ander india te zien, met heel veel natuur en mooie watervallen. Loop je te wandelen en ineens midden in de jungle zit er een familieaap om je heen, Nou kom je veel apen tegen hier in India, maar dit waren hele andere, veel groter, met superlange staarten. We zijn op een muurtje gaan zitten om ze gewoon eens te tijdje te bekijken en ze zijn zo grappig en nieuwsschierig!Leverde veel leuke foto’s op. Gister was het Dewali en werd er rond een uurtje of 9 s avonds belachelijk veel vuurwerk af gestoken. Net oud en nieuw!

Vanochtend zijn we naar missouri gekomen. Net gingen we eventjes wandelen en toen zag ik hoe een puppy werd overreden.. pootje vreselijk verbrijzeld.Ze gilde van de pijn. Ik eropaf, Mamma hond beet de man die het hondje had aangereden toen hij zijn auto uitkwam, hij is snel ingestapt en weg gereden. Danny en ik mochten wel wel bij van de moeder hond, maar de puppy wilde niet opgepakt worden, dan werd ze nog hysterischer. alles geprobeerd om een dierenarts te zoeken, maar ze hebben maar 1 dierenarts en die is vandaag uit de stad. Hij zou vanavond terugkomen en naar het hondje gaan kijken. (geloof je het zelf). Ik ben ontroostbaar en heb er eerlijk gezegd ff genoeg van. Dit was voor mij de druppel die de emmer deed overlopen denk ik. Ik moest net langs het hondje terug en hij ligt er nog steeds, in shock...

Bah... buikpijn heb ik ervan.

Maar we hebben ook nieuws (voor de mensen die het nog niet wisten)

Begin december gaan danny en ik voor minimaal een jaar naar Mozambique! Daar gaan we wonen en werken op een supermooie lodge www.nuarro.com. Onze droom komt eindelijk uit! Danny word maintaince manager en ik ben de food en beverage manager en als alles geregeld kan worden kan razzje gewoon mee en die krijgt de baan als waakhond (haha zie je het voor je). We hebben er superveel zin in! En we hopen natuurlijk dat jullie ons allemaal komen opzoeken!

Varanassi

Deze stad is zo vreselijk smerig! Dit slaat werkelijk alles. Aangekomen op het treinstation waren we gelijk in shock. Echt Delhi is hier niets bij vergeleken. Nadat we het guesthouse hadden gevonden gingen we op het dakterras ff wat eten en drinken. Ondertussen zat ik in de lonely planet op te zoeken waar we ongeveer zaten. We hebben uitzicht op de rivier en terwijl we een tosti naar binnen aan het werken waren kwamen grote rookwolken onze kant op. En toen las ik het in de lonely planet, we hadden een guesthouse gekozen dat aan de burning ghats zit. Oftewel DE crematie plek van india. Het hoogsthaalbare om te sterven als hindoe.... die rook was hout en verbrande lichamen. Okeej de shock werd alleen maar groter. Na het eten zijn we een kijkje gaan nemen.... pfff heel bizar om te zien, houtstapels met lijken erop die ze laten opbranden en daarna word je de rivier in gegooid. Sávonds hebben we een boottocht gemaakt over de Ganges. Langs de burning ghats (weer...) en langs alle andere ghats (ghats =trappen). Verteld die jongen die de boot roeide, er drijven vaak lichamen want sommige lijken worden niet verbrand. Zoals de priesters, zwangere vrouwen, kinderen onder de 10 , als je lepra hebt of gebeten door een cobra. Dat word je lichaam vastgebonden aan een steen en word midden in de rivier naar beneden gegooid. Maar soms gaat het touw los en komt het lijk weer naar boven... was een heerlijk ontspannen bootritje dus... zo kwamen er drijvende hondenlijkjes voorbij... niet echt iets voor mij dit...

De mensen in Varanassi zijn vreselijk. Je word continue lastig gevallen, maar echt heel extreem, where are you going, where are you from, want to buy, want to buy pfffff en het is vies, oh mijn hemel! Overal ligt poep en afval, bloed, kots noem maar op. Overal!!! danny zei, ik ben gewoon geneigd om me op te sluiten in mn hotelkamer en pas eruit te komen als we weggaan hahaha.

Gelukkig hebben we dat niet gedaan, vanochtend heb ik een yoga lesje gedaan en straks gaan we weer. En net zijn we een beetje van de rivier af gegaan We waren op zoek naar een pinautomaat, we vonden er wel 20 maar allemaal deden ze het niet. Uiteindelijk hebben we er eentje gevonden, op de terugweg hebben we superleuke marktjes gevonden. Dus we hebben wel een leuke dag gehad. Morgen gaan we naar Haridwar, Nog een heilige plaats voor de hindoes (hoeveel kan je er hebben). Maar veel kleiner en hopelijk kunnen we het laatste stukje van onze reis, lekker chillen. We gaan met de trein en de reis duurt 20 uur... daar gaan we weer!!!

in de trein

Op dit moment zitten we in de trein van Jodhpur naar Varanassi. Mooi moment om een stukje te schrijven, aangezien de treinreis zo'n 24 uur duurt. Word een lange 24 uur want naast ons zit een coupe met 5 vrouwen die erg hard praten en gillen en die hebben weer een dozijn kinderen, die gillen en rennen door de gang.... ik heb al moordneigingen.

Waar waren we gebleven... van Pushkar zijn we dus naar jodhpur gegaan, we hebben de bus genomen en die deed er zo'n 6 uur over. Toen we het ticket haalde vroegen we of het een locale bus was, of een touringcar en de verkoper verzekerde ons van een luxe bus. Hahahaha de bus kwam werkelijk waar uit het stenen tijdperk. (zie foto) we gingen in de bus (bestemd voor zo'n 50 personen) met zo'n 150 man. Op het dak, in de gangen en een beetje stapelen...pfff dat waren lange 6 uur. In jodphur hadden we een heel leuk guesthouse. En samen met de eigenaar hebben we een kameel safari geboekt. 2,5 dag en 2nachten.

We verbleven bij een familie op het platteland. Wat een ruimte, wat een stilte!! We zijn de dag dat we aankwamen gelijk op de kameel geklommen (kameel was alleen een dromedaris, maar oke...) en zijn we een stam gaan bezoeken die daar leeft. De bishnoi people. Deze mensen leven van en met de natuur. Er mag absoluut niets worden gedood, geen plantje, geen boom, geen dier, geen insect. Ze eten geen vlees, geen eieren en niets van wat groeit onder de grond. (want dan kunnen wormen en dergelijke diertjes gewond raken bij het oogsten)deze mensen zijn dus echt groen!! Ze leven in kleine ronde hutjes, gemaakt van natuursteen, aangesmeerd met poepklei en een rieten dak. De familie ontving ons zo hartelijk, het waren echt superlieve mensen. De moeder ging gelijk eten voor ons maken en met handen en voeten probeer je een beetje te communiceren. Onze gids kon wel aardig engels, dus die kon het vertalen.

Ik vroeg aan de gids ,hoeveel kinderen hebben ze eigelijk? 16....

Waaaaat??? Waar leven ze dan? Er stonden 3 hutjes, niet groter dan 3 bij 3, waarvan 1tje de keuken was. Ze slapen gewoon allemaal bij elkaar buiten...

Vervolgens kregen we eten. Hoe ze het doen, doen ze het, op 1 vuurtje maken ze een curry van groenten en verse chappati's (pannekoeken). Lekker gegeten. Nadat de gasten hebben gegeten mag de man des huizes eten en restjes mogen worden opgegeten door de moeder en de kinderen.

We zaten nog ff uit te buiken en moeders komt voorbij met een grote schaal op dr hoofd, ploft naast ons neer, ik zeg tegen Dann, is dat....???? ja zegt Dann dat is poep! Poep van onze dromedarissen! Schaal word tussen de kinderen man en bezoek neergezet, beetje water erbij en moeders begint te kneden. Wat een giller! De stank!!! De strontvliegen!!! Vervolgens gaat ze de muren aansmeren.

Na een tijdje vervolgen wij weer onze trip op de dromedarissen, we hadden moeders nog wel stiekem wat geld gegeven, want dit is wel een heel arm leven.

De familie waar we sliepen was wel wat rijker, ze hadden een stenen huis en bezaten 5 kamelen en 2 jeeps. Maar in het huis, zijn geen meubels, er is geen stromend water, de keuken is een vuurtje op de grond en de kraan is een waterkruik. De moeder heeft heerlijk eten voor ons bereid, 4 tot 5 gerechtjes, allemaal gemaakt op dat ene vuurtje.

Wat mij ontzettend opviel was de rol van de vrouw in het huishouden. Een vrouw is niets. Ze word niet voorgesteld, ze praat niet tot amper. Haar enige rol is zorgen voor de kleine kinderen en het maken van eten. Ze waren dan ook zeer onder de indruk dat ik werk en dat ik zelf geld verdien. Dat vragen ze ook allemaal en dat gaf mij ook de kans om dingen te vragen. De oudste zoon was getrouwd en had een kindje van bijna 1 jaar. De vrouw heb ik amper kunnen zien, die liep compleet gesluierd (gezicht volledig bedenkt) en zat of in de keuken of in een andere ruimte. Ik vroeg de 2^e zoon van 19 of hij ook binnekort ging trouwen. Maar ik ben allang getrouwd! Al toen ik 14 was! En hij rende naar een soort van kast om gelijk z'n trouwalbum te pakken. Maar waar is je vrouw? Die word pas opgehaald als mn vader denkt dat het daar tijd voor is... Maar zegt ie, mijn broertjes zijn ook al getrouwd! Waaaaat? Hoe oud zijn ze getrouwd. De jongste was 7 jaar, een na jongste 9 en hij dus 14. Ik vroeg em of hij het een leuk meisje vond waarmee hij getrouwd was. Dat weet ik niet, ik heb dr nog nooit gezien! Op de bruiloft is ze compleet gesluierd. En dan kon ik ook zien op de foto's. Vooral de foto's van zijn jongste broertje grepen mij erg aan. 2 kindjes van 7 jaar die met elkaar getrouwd worden, waarschijnlijk op zakelijk belang van de vader. Een zakelijke overeenkomst dus...

Ik vroeg de jongen hoe dat dan gaat. De vader besluit wanneer de bruid word opgehaald, meestal als ze rond de 18, 19 zijn. De bruid heeft de familie en haar man nog nooit gezien, verlaat haar familie en woont vanaf dat moment bij haar schoonfamilie. De man duld geen tegenspraak en je moet doen wat van jouw word verwacht. In hun cultuur de huwelijksnacht... in onze maatschappij heet dat volgens mij verkrachting... terwijl de jongen dit vertelde voelde ik me misselijk en verdrietig tegelijk. Want totdat ik dit verhaal hoorde, vond ik een gearrangeerd huwelijk nog helemaal niet een heel raar idee, je ouders zoeken een partner voor je uit, gebaseerd op jouw karakter, opleiding en dergelijke. Het voorkomt een hoop narigheid zoals liefdesverdriet en daten enzo. En het is niet zo dat als je zelf kiest dat je dan een leven lang gelukkig bent, kijk maar hoeveel mensen scheiden en dergelijke. Zo dacht ik...

Dit is het meest vrouwonvriendelijke land dat ik ooit heb gezien!! Waar eeuwenoude tradities nog steeds worden uitgevoerd, waar de man met de tijd meegaat en heel erg modern is en de vrouw al 100en jaren onveranderd is, zo dragen ze allemaal klederdracht, hebben ze allemaal hun haar hetzelfde en zit er totaal geen karakter in.

Ik ben blij dat ik mn leven zelf kan leven. Dat ik een eigen identiteit heb. Dat eruit kan zien zoals ik dat wil en dat ik mn eigen geld verdien! Weer van die dingen waar ik nu extra dankbaar voor ben en dus helemaal niet zo vanzelfsprekend is!

Danny ziet het wel zitten om in deze cultuur te leven. Hahahaha dream on!!!

Gooooooodmorning!! Zo de 24 uur zitten er bijna op, nog 1,5 uur ofzo. We zijn net wakker geworden...nou niet uit onszelf maar mensen praten nogal luid in dit land. En praten kan je beter schreeuwen noemen. Wat een nacht.... de moeders met kinderen gingen halverwege eruit. En er stapte 2 oudere stellen bij ons in de coupe, chill dachten we... nou niet dus. In de trein kan je weer heel goed zien hoe deze mensen leven.

• 1. Praten = schreeuwen
• 2. Boeren, scheten, roggelen OMG!!
• 3. Ben je klaar met eten gooi je het gewoon van je af en spugen doe je op de grond
• 4. Er word absoluut geen rekening gehouden met andere mensen, ieder voor zich hier in india

Het laatste hield in licht aan, licht uit x1000. Ventilator aan, uit, aan ,uit.... deur open, dicht,open,dicht, ik had mijn gordijntje dicht en iedereen die de trein in of uitgaat moet toch even achter het gordijntje kijken.... mijn moordneigingen nemen extreme vormen aan!

Danny werd wakker en het eerste wat hij zei was, ik ben eruit... ik vind indiers geen leuke mensen! Er zitten natuurlijk altijd aardige mensen tussen, maar ze hebben echt een vreselijke cultuur.

Ik moest net even plassen en toen gister de trein net vertrok uit jodphur was de wc vrij schoon, nu is alles maar dan ook alles smerig, overal zit poep, pis en andere vloeistoffen... hoe doe je dat???

And now... let's get ready for Varanassi!!! Stad met 1,2 miljoen mensen, de heilige stad voor de hindoes, hier worden je zonden weg gewassen in de ganges. In diezelfde rivier worden lijken verbrand om zo over te steken naar een andere wereld. Danny en ik lazen een artikel dat in zwemwater zo'n 500 bacterien per liter mogen zitten. In het ganges water zitten er 1,5 miljoen per liter. Ik laat mijn zonden dus wel ff zitten en sla het heilige bad ff over.

OHMMMMMMM

Momenteel zijn we in Pushkar, een heel klein heilig plaatsje voor de hindoes. Een pelgrimsoord waar hindoes naartoe komen om de goden te bedanken voor alle mooie dingen in hun leven. Dit plaatsje is heel belangrijk voor hen omdat er een brahma tempel is, waar er maar 1 van in de wereld is, bij de tempel zit een heilig meer waar de pelgrims naartoe gaan om de goden gunstig te stemmen, te wensen en het krijgen van een positieve karma.

Natuurlijk laten we niets aan het toeval over en hebben wij vandaag ook ons karma ff gunstig gestemd door bloemen te offeren aan brahma. En ja we hebben er weer een stip bij...

In Pushkar word geen vlees gegeten, er mag geen alcohol worden gedronken en je mag bijvoorbeeld op straat niet zoenen.

Ondanks dat het een heel religieus dorpje is, is het DE hotspot voor hippies. Hier zitten ze hoor, zo weggelopen uit de jaren 70! Ongewassen vieze dreadlocks, blote voeten ,ronde brilletjes en hippie kleding. Varierend van 20 jaar tot hippies van 50+. Ik vind dit persoonlijk een beetje to much, het zijn allemaal stoners en mensen die weglopen voor de realiteit. Maar ja, dat is mijn mening...

Wat wel superraar is dat er volop happy tea, special tea en dergelijken verkrijgbaar is. Als ergens happy voor staat zit er marihuana in en als iets special is, is het vaak alcohol. Als je in Pushkar een biertje wilt, bestel je special tea. Je krijgt dan een theepot met bier erin. Verder is alle drugs hier volop verkrijgbaar. En je kan duidelijk zien dat dat de reden is waarom hier zoveel hippies zitten... zucht. Een hoop rare blikken en ongeloof als je aangeeft dat je dat niet wilt. En de jongen van het guesthouse bleef maar aandringen dat hij happy lassi verkocht en happy soup. Ook is het natuurlijk niet done bij de hippies als je geen vegetarier bent!

Natuurlijk als je een echte hardcore hippie bent doe je aan yoga. En dat word hier volop aangeboden. Maar dat vind ik wel leuk! Dus Danny op sleeptouw, we gingen yoga doen! We hadden een plek gevonden ergens in een tempel. We waren maar met zn 2tjes dus we kregen prive les van de dochter van de yogi . Was erg leuk. De les startte met breath in....... and breath out.......... dan uit volle borst OHMMMMMMMMMMM Het doen van mantra's... toevallig op dat moment zetten de hari krishna ook volop hun gezang/matra's in of het was een westrijdje wie het hardst hari krishna kon schreeuwen.. Ik dacht alleen maar aan Danny hahahaha want dat had ik em maar niet verteld van tevoren, anders zou hij nooit mee gaan. Het was hilarisch en moeilijk om je lach in te houden!

Toen we weggingen kwamen we de yogi tegen en die vroeg of we de volgende ochtend een sessie wilde doen met hem. Dat hebben we vanochtend gedaan. Het is zo leuk ,want je ligt daar op een matje op de buitenplaats van de tempel. In de tempels om je heen hoor je monniken en priesters mantra's zingen. Een hele bijzondere plek om yoga te doen dus.

Ik had wel weer ff een Marloes aktie. Natuurlijk had ik weer een enorme bromvlieg om mn hoofd vliegen. Dus uit reflex wilde ik em doodslaan. (dit kan absoluut niet in het hindoeisme, je mag niets doden! En al helemaal niet in een tempel) hahaha dus ik zit daar om me heen te meppen en die yogi zat me echt zo aan te kijken. Toen ben ik maar terug in mn meditatiehouding gegaan en liet ik die vlieg 100x tegen mn voorhoofd aanvliegen.

2 dagen geleden zijn we ook nog naar een reiki dokter geweest. Ik heb een sessie bij hem gedaan omdat ik nog zo'n pijn in mn buik had. Heel bijzonder en de buikpijn is minder geworden.

Morgen gaan we naar Jodhpur. We nemen de bus vanuit hier, ik had hier graag nog langer willen blijven, maar we willen natuurlijk ook nog meer van het land zien. Pushkar is een heel bijzonder dorpje. We zijn er vandaag achter gekomen dat 26 okt het dawali festival start in heel India. Voor hindoes een groot feest. Zoals ons is verteld. Veel muziek, feest en heeeeeel veel vuurwerk...hmmm we zijn benieuwd. Rond deze tijd is het belangrijk dat we niet in de buurt zijn van Delhi. Omdat er een verhoogde kans zal zijn op bomaanslagen en gister is er een hele grote bom onderschept die gepland stond om af te gaan op delhi station tijdens het dawali festival. No worries wij zullen daar niet in de buurt zijn!

Ik ga Dann ff helpen met het doen van de was, tot over een paar dagen!

Dit keer hebben we het stukje samen geschreven, Danny en Marloes

en dan is danny aan de beurt

Ja hoor, danny is de hele nacht ziek geweest, om 9 uur konden we naar de dokter en daar werd ook danny gelijk aan het infuus gelegd. Hij had een erg lage bloeddruk en veels te veel vocht verloren dus heeft de dokter er maar gelijk 2 liter zoutoplossing en antibiotca ingegooid. Hij is nu erg opgeknapt en wil al ergens gaan eten hahaha nog maar eventjes wachten het is net 1 uur geweest.

We zijn dus nog steeds in jaipur en zelfs al zouden we verder willen reizen, de eigenaar van het guesthouse staat erop dat we goed uitzieken en volgens mij laat ie ons ook gewoon niet gaan!

We liggen hier met zn 2tjes op bed ons af te vragen waarom we in godsnaam naar india zijn gegaan!! Hahaha verder gaat onze fantasie al op de vrije loop en heet razz geen razz meer maar raj ( alles hier eindigd op de j, spreek uit als sssjjj) dus we hebben het over raj en ik ga als ik terug ben de raj mahal (mahal= paleis) voor dr bouwen in plaats van de taj mahal (zie foto). Danny heeft een marrokaans accent aangenomen om zich een beetje in te leven met het accent en de uitspraak hier. Als tie terug komt zegt ie dat ie op inburgeringscursus moet om weer nederlands te kunnen spreken.

We hebben wel maar ff een roomupgrate gedaan, we hebben nu airco en tv en een stenen vloer i.p.v beton! Luxe!!

Tot zo ver onze update... word vervolgd

ja en dan krijg je een bacteriele infectie ;(

jaipur

Oke eerste voedselvergiftiging/bacteriele infectie is een feit

En niet een kleintje, nee

Ik werd vanochtend wakker, rond half 7, supermisselijk, pijn in mn buik.

Helemaal leeg gegaan op wc, maar het stopte niet. Om 12 uur lag ik nog te kotsen en rende ik tussendoor naar de wc. Wat voelde ik me ellendig. Het hield niet op dus we zijn met spoed naar de kliniek gegaan en daar werd ik meteen aan het infuus gelegd. Luister als ik het doe , doe ik het goed, ik moet wel een goed verhaal hebben voor thuis. Ik heb verschrikkelijk veel medicijnen gekregen en het gaat al iets beter. Lig ik net de spacen op mn medicatie staat er ineens een aap midden in de kamer hahaha, danny had niets door, dus ik gooide mn kussen vol op zn hoofd, hij was lekker aan het snuffelen tussen onze spulletjes, zo grappig daar waren we niet op bedacht.

Zie je doodziek maar wel scherp!

Een dag later...

Nadat ik dit eerste stukje had geschreven, ging het weer slechter en moest ik terug naar de kliniek. Daar heb ik weer 2,5 uur aan een infuus gelegen, ergens op een bankje achter de counter, midden in een overvolle wachtkamer met zo'n 50 Indiers, die naar je kijken alsof je madonna bent ofzo. Weer medicijnen gekregen en ik weet niet hoe of wat, maar naar een nacht slapen voel ik me weer prima, ben wel slap, maar mn buik is oke. Heb nog voor 2 dagen medicijnen en ik heb het directe nummer van de dokter en mag elk moment naar zn huis komen. Echt te schattig!

De medische zorg is hier erg goed en ze nemen geen halve maatregelen. Ik heb zo veel antibiotica gehad dat er geen bacterie meer in me kan zitten! Dus geen zorgen maken iedereen, wanneer ik me ook maar een ietsiepietsie niet lekker voel ga ik direct weer naar de kliniek.

Vandaag zijn we wel op pad geweest. Eerst naar de monkey tempel. Ja daar zitten apen, heeeeeeeeeeel veel apen, dus ik pindaatjes kopen, zo schattig, dan pakken ze de pindaatjes heel voorzichtig uit je hand, of ze komen naast je lopen en trekken aan je shirt, dat je ze wat moet geven. Eenmaal boven aangekomen bij de tempel werden de apen agressiever (vooral de mannetjes)

Er kwam een mannetjes aap aan en die pakt danny zn hand en trekt zn vingers open. Wij lachen, maar toen ging ie in zn zakken voelen en ineens HAP zo in zn broekzak hahahaha Maar hij beet niet echt hoor, want ze hebben flinke tanden en dan had danny nu wel een gat in zn broek, hing Danny daar met een aap aan zn broek.

We zagen alle indiers apen kreten maken en dan blijven ze bij je vandaan en uiteindelijk liepen wij als 2 grote apen, apenkreten te maken om de opdringerige aapjes te verjagen. Kleine aapjes en moeders waren wel heel lief en voorzichtig.

Stiekem wil ik nu ook een aapje...

Daarna nog wat sightseeing gedaan, ze hebben hier prachtige indrukwekkende kastelen, zo mooi! Nog wat tempels bekeken. Het landschap is een beetje wat je je bedenkt bij afganistan, droog, dor, beetje woestijnachtig, bergen. En de kastelen zijn inmens met veel arabische invloeden (nog steeds het 100 en 1 nacht idee) De helft van de tijd zijn we weer fotomodel geweest voor hele families die met ons op de foto willen, maar ja hoort erbij denk ik. We lachen ons helemaal dood want overal krijg je zo'n stip op je voorhoofd gedrukt, met henna, maar ik heb er zo'n hekel aan. Maar in een tempel kan je dat gewoon niet weigeren, dus elke keer ren ik snel naar buiten en veeg ik het weg, maar bij de laatste tempel, gaf die priester de stip , dus ik dacht wegwezen, maar nee hij wilde boven ook nog ff laten zien... nu hebben we danny krishna en moeder theresa hier, met stip en al... zucht...

Morgen vertrekken we naar Ajmer en daarna reizen we gelijk door naar Pushkar, een heilige plek voor de hindoes. (krijg ik dus nog meer stippen...)

Ik wil toch nog even kwijt, dat ik heel erg onder de indruk ben van dit land en dat de mensen hier een verschrikkelijk hard leven hebben. En al die landen waar we zijn geweest heb ik dit nog niet gezien. Dat vreselijke harde leven gaat gepaard met ontzettend veel vriendelijkheid naar toeristen maar ook naar elkaar. Gister maakte iedereen zich zo vreselijk veel zorgen om mij en stond er binnen 5 minuten een tuktuk voor het guesthouse, ik heb de eerste keer zo'n 2 uur in de kliniek gelegen en de tuktuk chauffeur en iemand van het guesthouse zijn niet van mijn zijde geweken. Uiteindelijk wilde we de tuktuk chauffeer betalen en wilde hij zo'n € 0,60. Maar dan alleen omdat we erop stonden om hem wat geld te geven. Het dokterconsult kostte ongeveer € 1.30 en met medicijnen waren we zo'n €5,- kwijt.

Ze proberen zeker wel te verkopen aan toeristen maar ik moet zeggen dat wanneer het erop aankomt de mensen erg betrokken zijn en altijd bereid zijn om je te helpen, ook op straat als je de weg vraagt ofzo. De gewone burgers letten ook op je of de kooplui je het juiste geld terug geven en tellen het soms nog even voor je na.

Dit is zo'n ontzettende realitycheck. Wat klagen wij toch veel (onderanderen mezelf) voorbeeld: Hier is het simpel, als je niet werkt, ga je dood. Is natuurlijk wel het uiterste maar misschien zouden we dat in nederland eens een tijdje moeten proberen met de mensen die niet aan een ernstige ziekte lijden of oud zijn. Kijken hoe snel je werk vind. En dan nog staan hier jonge jongens, stront te scheppen uit de goot, met blote handen! In een gestreken overhemd, met gesteven kraag en een netjes in de vouw gestreken pantalon. Ongelofelijk! Alle dieren worden gevoed ( ook een gedeelte van hun religie) en is een enorme chaos waar iedereen kalm is. Geen ongeduldige klagende mensen als ze even moeten wachten. Want voor een dokterbezoek wacht je rustig 2 uur in een verschrikkelijke warme wachtkamer met maar 5 bankjes en 50 mensen. Komt er iemand binnen die zieker is, ga dan maar voor. Ik moest gelijk denken in de sportschool, het is zo warm kan de airco niet hoger, of je bent 5 minuten te laat klaar met je les... waar heb je het over!!!

In een restaurant ga je gewoon bij elkaar aan tafel zitten en start je een gesprek, voor ons in het begin wennen maar toen we dat Indiers onderling zagen doen snapte we dat dit gewoon hun cultuur is, wil je dit niet laten ze je met rust.

Beseffen wij eigelijk wel wat we hebben? En dan heb ik het over de dingen waar wij niet meer bij stilstaan. Een kraan met drinkwater! Een toilet. Een huis! Een ambulance. Eten. De meeste van ons, onze gezondheid en voor vrouwen, een vrije wil! Misshien de volgende keer wanneer we lopen te klagen ( en dan bedoel ik vooral mezelf) over een bad hairday of ik heb geen zin vandaag, lieffie ben ik aangekomen? Dat we dankbaar moeten zijn en genieten voor de meest simpele dingen in ons leven.

Zie je ik begin al een guru te worden haha, maar ik meen het wel serieus ik ben echt een beetje ontroerd en geraakt door de dingen die ik hier zie en al het reizen veranderd wel mijn kijk op het leven.

wij zijn best populair hier in india

ff serieus

Allereerst wil ik even melden dat wij vanaf nu angelina merza en danny pitt heten. Sjezus wat zijn we populair. maar dat later

ff serieus nog een keer.. als je denkt alles gezien te hebben in je leven... WTF!!! wat een chaos, wat een (voor ons) vreemde cultuur. Wat is het vies maar het is ook wel weer heel erg leuk. Vind marloes merza india leuk???? Ja ik vind het leuk! ik lach me dood hier, heb nog nooit zoveel gekkenheid gezien.

Op dit moment zijn we in Agra en hebben we vandaag de taj mahal bekeken. Echt waanzinnig, Zelfs Danny is onder de indruk. Daarna zijn we naar de red fort geweest een supermooi kasteel van akbhar (wie kent em niet...uh wij)

Agra is leuker dan Delhi vinden wij. Het lijkt of we zo in een duizend en 1 nacht sprookje zijn gekomen, ik verwacht elke keer dat alladin van de daken af komt springen. eergister zijn we gaan rondlopen in Delhi. Nou.... dat is wel ff wat anders. Alle mannen willen mij aanraken. dat is niet echt prettig. ondertussen 2 ellebogen uitgedeeld en Danny ook een flinke. En gelukkig heb ik snelle reflexen dus ontwijk ik iedereen hahaha. Terug van het red fort uit Delhi (overal staat een red fort volgens mij) liepen we door een moslimbuurt en dat was het enige moment dat ik echt niet meer leuk vond, zeer vijandig en eng. Dat merk je hier dus heel erg, Hindu mensen zijn heel vriendelijk maar de moslims laten er duidelijk blijken ons (mij als vrouw) niet goed te keuren, en ik heb gewoon mouwen en lange broek of rok aan.

Verder worden we behandeld als hollywoodsterren, iedereen maakt stiekem foto's met hun mobiel en iedereen wil met je op de foto, volwassen mannen, vrouwen, noem maar op. Verder willen ze continu handen schudden, er lopen heel veel toeristen, dus ik snap niet zo goed waarom ze het zo leuk vinden.

Vandaag in agra is een hindufestival, dat betekent dat iedereen gillend, zingend, schreeuwend door de straten danst, vuurwerk afsteekt en verbommen gooit.... er is keiharde hindumuziek, en overal drumbands. Ze eren hun ladygod en brengen offers naar de rivier, dit is al gaande vanaf 7 uur vanaochtend en gaat nog wel ff door. Ik heb nog nooit zoiets gezien!!

Oja ik vergeet te vertellen dat we met de trein van Delhi naar agra zijn gegaan. Het was zoiets als Maxima in de trein in Nederland stapt. We waren 1 grote attractie. Vooral ik.... En dan vooral de vrouwen kunnen niet ophouden met naar je te kijken.

Morgen gaan we naar jaipur met de trein... ben benieuwd hahaha

tot laters

enne nog niet ziek geweest hoor!! woehoe!!